STANDARD RASY

19.01.2011/EN FCI - Standard N° 314 - Nederlandse Kooikerhondje


W Polsce obowiązują prawa i regulacje wyłącznie Związku Kynologicznego czyli ZKwP.

Użytkowność: Pies do towarzystwa i sportów (treningi agility, obedience), myśliwski do wabienia kaczek. 

FCI-classification

Grupa 8 Retrievers – Flushing Dogs – Water Dogs.

Section 2 Flushing Dogs.

Bez prób pracy.


WRAŻENIE OGÓLNE: Kooikerhondje jest harmonijnie zbudowanym psem biało pomarańczowej maści, o niemal kwadratowej sylwetce (krótkonożnośc jest wadą). Ogon, ozdobiony piórem, noszony jest na poziomie grzbietu lub wyżej. Końce uszu są czarne (tak zwane kolczyki). Pies powinien być wystawiany w stanie naturalnym, bez trymowania. 


WAŻNE PROPORCJE: Długość tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego może być większa od wysokości w kłębie. Mózgoczaszka i kufa mniej więcej jednakowej długości.


ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Pełen energii i bystry, z dostateczną dozą zaciętości i pewności siebie, łagodny i czujny, ale nie hałaśliwy.

Z natury przyjazny, oddany właścicielowi i łatwy do ułożenia. 

Poza sezonem polowań na kaczki Kooikerhondje powinien tępić gryzonie, musi więc być szybki, cięty i zdecydowany. Jak każdy pies myśliwski jest pełen energii, układny, chętny do pracy i wylewny. 


GŁOWA: Umiarkowanie długa, proporcjonalna do wielkości psa, o czystych i miękkich liniach. MÓZGOCZASZKA: Czaszka: Dostatecznie szeroka, trochę zaokrąglona. Stop: Z profilu widoczny, ale niezbyt głęboki. TRZEWIOCZASZKA: Nos: Czarny, duży. Kufa: Oglądana z boku lekko klinowata i niezbyt głęboka. Oglądana z góry dobrze wypełniona pod oczami i tylko lekko zwężająca się ku nosowi. Wargi: Pożądane całkowicie pigmentowane, przylegające, nie zachodzące na siebie. 

Uzębienie: Pożądane kompletne; zgryz nożycowy, cęgowy dopuszczalny.

Oczy: Kształtu migdała, brązowe, o przyjaznym, czujnym wyrazie. 

Uszy: Średnio duże, osadzone tuż nad linią, łączącą czubek nosa z kącikiem oka. Noszone blisko policzków, bez fałdy, dobrze owłosione; czarne włosy na końcu ucha (“kolczyki”) pożądane. 

SZYJA: Dobrze umięśniona, dostatecznie długa, sucha


TUŁÓW: 

Linia górna: Płynnie przebiega od kłębu do ogona. 

Grzbiet: Mocny i prosty, raczej krótki. 

Lędźwie: Dostatecznie długie i szerokie, mocno umięśnione. 

Zad: Lekko opadający, dostatecznie szeroki; jego długość wynosi 1.5 

szerokości. 

Klatka piersiowa: Sięga łokcia, żebra dostatecznie wysklepione i dość 

wyraźne przedpiersie. 

Brzuch: Lekko podciągnięty. 

 

OGON: Osadzony na przedłużeniu linii grzbietu, noszony na jej wysokości lub niemal pionowo do góry, owłosiony, z pióropuszem i białym końcem. Ostatnim kręgiem powinien sięgać stawu skokowego.  

 

KOŃCZYNY PRZEDNIE: 

Łopatka: Dostatecznie skośnie ustawiona, tak, że szyja płynnie przechodzi w grzbiet. Ramię: Tej samej długości co łopatka, tworzy z nią wyraźny kąt. Łokcie: Przylegające do tułowia. > przod.jpg

Przedramię: Proste, dostatecznie długie i mocne. Śródręcze: Mocne i trochę nachylone. Łapa: Mała, trochę owalna, zwarta o dobrze wysklepionych palcach, skierowanych do przodu. 

 

KOŃCZYNY TYLNE: 

Wygląd ogólny: Dobrze kątowane, proste i ustawione równolegle wobec siebie. Mocny kościec. Kątowanie > tyl.jpg

Udo: Dobrze umięśnione. 

Podudzie: Tej samej długości, co udo. 

Staw skokowy: Niski. 

Łapa: Jak przednia.

CHÓD: Płynny i sprężysty, przestrzenny, z dobrym wykrokiem i napędem. W ruchu kończyny równoległe.

 

WZROST: suczki 38 cm (tolerancja 35cm-38cm) , psy 40 cm (tolerancja do 42cm).

 

SZATA: 

Sierść: Średniej długości, lekko falista lub prosta, przylegająca, miękka, z dobrym podszerstkiem. Na przednich nogach pióra, sięgające nadgarstka, na tylnych stosunkowo długie portki z miękkiego włosa; poniżej stawu skokowego włos krótki. Sierść na głowie, przednich stronach nóg i łapach powinna być krótka. Ogon z dostatecznie długim piórem, dłuższa sierść na szyi i klatce piersiowej. „Kolczyki” – frędzle z czarnego włosa pożądane. Maść: Wyraźnie odgraniczone pomarańczowo czerwone łaty na czysto białym tle; dopuszczalna niewielka ilość cętek na nogach jest dopuszczalna. Dopuszczalne, lecz niepożądane nieznaczne cętkowanie i czarny nalot na łatach. Na głowie wyraźnie widoczna strzałka, przebiegająca aż do nosa, kolor powinien obejmować policzki i oczy. Dopuszczalny pierścień czarnego włosa na ogonie (ważne : na granicy bieli i koloru). Wielkość: wysokośc w kłębie : 40 cm. Tolerancja 2 cm powyżej lub 3 cm poniżej. 


WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, dobre samopoczucie psa, i zdolność wykonywania tradycyjnej pracy. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.